سالبوتامول

سالبوتامول (به انگليسي: SALBUTAMOL)

رده درماني: داروهاي مقلد سمپاتيک

اشکال دارويي: افشانه، قرص و شربت

محتويات

1 موارد مصرف

2 مکانيسم اثر

3 عوارض جانبي

4 جستارهاي وابسته

5 منابع

موارد مصرف

آسم: شايعترين مورد استفاده از سالبوتامول در بيماري آسم مي‌باشد. سالبوتامول و به‌طور کلي بتا2 آگونيست‌ها به عنوان قويترين برونکوديلاتورها و به‌عنوان خط‌اول در درمان حمله آسم استفاده مي‌شوند. سالبوتامول هم به عنوان داروي اصلي و سريع الاثر در درمان حمله‌هاي‌آسم و هم به عنوان داروي نگهدارنده در موارد آسم مزمن مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

بيماري انسدادي مزمن ريه (COPD): در موارد عود علايم به صورت تنگي نفس مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

برونشيوليت: در موارد خس‌خس شديد و سختي در تنفس به صورت نبولايز مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

دردزايمان زودرس: براي مهار دردهاي زايماني ممکن است به صورت وريدي تجويز گردد.

مکانيسم اثر

سالبوتامول يک مقلد سمپاتيکي با اثر مستقيم است که فعاليت تحريکي بتا-آدرنوسپتور و فعاليت انتخابي نسبت به گيرنده‌هاي بتا-2 دارد (يک آگونيست بتا2مي باشد). هنگامي که به صورت استنشاقي تجويز گردد موجب شل شدن عضلات صاف جدار برونش‌ها شده به عنوان يک گشادکننده برونش عمل مي‌کند. بروز عملکرد بعد از 1 تا 2 دقيقه مي‌باشد.

عوارض جانبي

شايع‌ترين علايم گزارش شده سردرد، سرگيجه، افزايش فشارخون، خرابي دندان‌ها، بروز سرطان، افزايش ضربان قلب، اضطراب، هيجان پذيري، مشکلات خواب، لرزش خفيف دست‌ها، گرگرفتگي، تغيير اشتها، استفراغ، ناراحتي معده، کرامپ‌هاي عضلاني، خشکي دهان و سوزش حلق است.

ادامه مطلب لينک زير:

سالبوتامول